teksaf damar dişi kuşum war o damardan erkeğm yok neyle kırarak dişinin damarını alabilirim

teksaf damar dişi kuşum war o damardan erkeğm yok neyle kırarak dişinin damarını alabilirim

En az dişi kuşunuz kadar iyi olan bir erkek bulmalısınız. Ya da ona yakın derecede iyi oynayan bir erkek kuşla kırmalısınız. Yapışmayan, taklasız inmeyen, kanat yemeyen, sezonluk oynamayan, daimi oynayan bir kuşla eş yapmalısınız.

Pardon sorunuzu yanlış anladım. Kendi fikrimi söylüyorum bu öyle kolay birşey değildir. Öyle her istediğimizde istediğimiz kuşun damarından yavru alamayız. Bir kuşla eşleyip yavrularını uçurup izleyeceksiniz. Hangi yavru anneye yakınsa önce onu bir kenara ayıracaksın. Sonra bir sontraki kuşak yavruları da aynı şekilde uçurup izleyeceksiniz, işte bu kuşaktan da anneye yakın olan yavruyu bir önceki oyunu anneye benzeyen yavruyla eş etmelisiniz. Böylelikle iki anneye benzer yavruları eş edip anneye daha yakın yavrular elde etmeniz mümkün. Fakat burada kardeşleri birbirine eş ettiğimiz için aynı yuva kardeşini sakın eş etmeyin. Bunu kimse tavsiye etmez. Kardeşleri eş edebilmemiz için mutlaka kuşak farkı olmalı. Mesela 1. kuşak erkek yavru ile 2. kuşak dişi yavruyu birbirine eş edebilirsiniz. Zaten yukarıda bundan bahsettim. Fakat böyle yaparsanız kuşlarınız da belli bir zaman sonra akrabalık derecesi artar, kan yoğunlaşması olur ve artık istediğiniz performansı bulamazsınız, kuşlarda küçülmeler olur, hastalıklra karşı direnç azalır, kısırlık gibi aklınaza gelebilecek başka olumsuz sonuçlar da çıkabilir. Yani saf ırk peşine düşmektense saftan daha üstün kırık kuşlarla devam etmenizi öneririm. Selamlar.

merhaba kardeşim elindeki kuşunu iyi bir erkekle eşle çıkan yavru % 50 anne % 50 baba genetik öelliklerini taşırlar daha sonra elindeki dişi kuşu kendi yavrusuyla eşle çıkacak yavru %75 anne % 50 baba genlerini taşır. tekrar dişi kuşu son eşlemeden çıkan yavruyla eşle %100 anne genini taşıyan yavru alırsın. bu anlattığım at yarışçılarının kullandığı genetik bilimin tekniklerinden yalnız aldığın yavruları bir birleriğle eşleme kalite düşer..

ömer usta çok açık ve net cwp verdin .sorduğum sorunun cewabnı en açık şekilde bir tek sen yanıtladın gerçektende usta sın kuşçulukta yeni olanlarn senin gibi ustalara ihtiyacı war iyi günler

Arkadaşlar üzülüyorum gerçekten o kadar güzel kaynaklar paylaşımlar var ki neden araştırmadan hemen cevap aranıyor.Ömer arkadaşımız yardımcı olmuş lafım yok ama bilimsel yazılar açıklamalar var.
Sayın Prof.Dr.Türker SAVAŞ bey'in çalışmasından bu konuyla ilgili bölümü ekliyorum.
Saygılar.AKRABALI YETİŞTİRME
Akrabalı yetiştirme adından da anlaşılacağı gibi birbirine kan bağı olan kuşların çiftleştirilmesidir. Bu yetiştirme yönteminin iki şekli vardır. Ana-oğul, baba-kız ve kardeşlerin çiftleştirilmesi yakın akrabalı yetiştirme, büyük ebeveyn-torun, amca-yeğen, kardeş çocukları vb. çiftleştirilmesi ise uzak akrabalı yetiştirme olarak anılır. Akrabalı yetiştirme daha önceki konularda üzerinde durulan homozigotluğun artmasına neden olur. Bu yöntemle, kuşlarımızda bulunan iyi özelliklerin yavrularında muhafaza edilmesini sağlayabiliriz.
Bu yetiştirme sistemi özellikle az sayıda, yani seleksiyon yapacak sayıda güvercine sahip olmayan yetiştiricilerin ellerinde bulunan iyi birkaç kuşun genlerinin yavrularında toplanmasını sağlar. Fazla sayıda güvercin yetiştirmeye olanakları elverişli olmayan yetiştiriciler için en iyi genetik ıslah yöntemlerinden birisidir. Böylece iyi kuşları dışarıda aramak zorunda kalmazsınız. Üstün özelliklere sahip bir güvercinin kendi yavrularıyla çiftleştirilmesi sonucu onun özelliklerini ikinci kuşak yavrularda toplayabiliriz. Zira bu kuşun genlerinin yarısı zaten yavrusunda bulunacaktır. Tekrar yavrusu ile çiftleştirilmesi demek bu kez yavrularda üstün özelliklere sahip kuşun genlerinin %75'inin bir araya gelmesi demektir.
Bu yöntemin diğer bir kullanma sahası posta güvercini yetiştiriciliğidir. Posta güvercinlerinde akrabalı yetiştirilmiş hatlar elde edilir. Daha sonra farklı hatlardan kuşlar birbirleriyle çiftleştirilirler. Alınan yavrular çoğu durumda ana ve babalarından üstün olurlar. Bu duruma melez azmanlığı yada heterosis adı verilir. Farklı saf ırktan kuşların çiftleştirilmeleri sonucu da bazı özelliklerde heterosis görülme olasılığı yüksektir. Heterosis daha çok yaşama gücü (yumurtaların döllülük oranı, yavruların yumurtadan çıkış gücü, hastalıklara dayanıklılık vb.) ile ilgili özelliklerde görülse de, tüm kantitatif özelliklerde görülme olasılığı vardır. Ancak akrabalı yetiştirilmiş hatlar arası çiftleştirmelerden elde edilen bu üstün yavruların aralarında çiftleştirilmeleri sonucu açılma olacağından beklenen üstün verimli kuşlar elde edilmez. Yani üstün yetenekli kuşlar elde etmek için her seferinde akrabalı yetiştirilmiş ana ve babalar kullanmak gerekir. Bu konuda başarı akrabalı yetiştirmenin derecesine göre artar Bu durum kuşların tekrar tekrar akrabaları ile çiftleştirilmeleri sonucu artar. Örneğin baba-kız çiftleştirilmesinden elde edilen yavruların akrabalı yetiştirme dereceleri %25'dir. Bu yavruların tekrar ana veya babalarıyla çiftleştirilmelerinden elde edilen yavrularda ise akrabalı yetiştirme derecesi %50 olur. Aynı şekilde devam edilmesi ile akrabalı yetiştirme derecesi sırasıyla %75, %87.5, %93.75 vb. olur.
Akrabalı yetiştirme aynı zamanda zararlı çekinik genlerin etkilerinin yavrularda ortaya çıkmasına da neden olabilir. Böylece zararlı genlere sahip kuşlar tespit edilmiş olur ve bunlar damızlıktan çıkarılırlar. Zira akraba dışı çiftleştirmelerde bu tür zararlı genler ortaya çıkmadan generasyonlar boyunca taşınabilir. Ancak belli bir noktada ortaya çıktıklarında bu zararlı genleri sağlam kuşlarınızın hangilerinin taşıdığını bilemezsiniz.
Akrabalı yetiştirmenin yukarıda anılan yararları yanında olumsuz bir yönü bulunmaktadır. Akrabalı yetiştirmenin derecesinin artması döl verimi ve yaşama gücü ile ilgili özelliklerin gerilemesine sebep olabilir. Bunlar yumurtlamada bozukluklar, erkeklerin dölleyememesi, yavruların yumurtadan çıkamamaları, yavrulara iyi bakmama, hastalıklara direncin azalması vb. olumsuzluklara yol açabilir. Ancak akrabalı yetiştirilme derecesi çok yüksek olmayan kuşlarda bu olumsuzlukların görülme olasılığının düşük olması ve yukarıda sayılan yararları nedeniyle gerektiği yerde bu yola başvurmanın hiçbir sakıncası yoktur.

Ekrem kardesim guzel bi konuya girmissin ben kendi deneyimlerim ve yokluktan olsa gerek sana en basarili deneyimlerimi aciklayim ama sabirli olacaksin bu birinci sart,ben 34 senedir bu kusa sevdaliyim 10 yasindan 16 yasina kadar turkiyede kaldim ve hastaligi oyun kusu hastaligini kaptim bize yerde degil havada oynayacak kus ,avustralyada yasiyorum elinde guzel bi kus varsa en kotusu yedi nesilde kendi gibi bi yavru atar,ama bana gore eniyi yontem begendigin kusa kumesindeki o kusun eksikliklerini tamamlayacak en iyi kusunu vuracaksin (eksiklik ne olabilir ses taban fisek sefer v.s.)o yuvadan en asagi iki cift yavru alacaksin ve bunlari ucuracaksin bunlarin icinden senin isteklerin ve uretmek istedigin kusun kriterlerine yakin olan kuslarini bir biriyle esleyeceksin ama bunlar ayni yuva kardesi olmayacak altli ustlu olmak uzere ciftlestirip altindan gelen yavrulari ucuracaksin ayni anda eledigin kuslardanda yavru al ve onlarida ucur ayni sekilde onlarida altli uslu eslestir altarindan gelen yavrulari tekrar ucur ve aradigin kriterlere en yakin olan kusu ataya cevir ve kusun atasini yakalarsin en saglam yol bu baska turlu yolu yok,obur turlu yavruyu tekrar tekrar cevirirsen hem kan boguluyor hemde kusun oynu bozuluyor:) saygilar

tesekkurler